- pokłócić się
- сов.поссо́риться; рассо́ритьсяSyn:poróżnić się, powaśnić się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pokłócić się
Смотреть что такое "pokłócić się" в других словарях:
pokłócić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wejść z kimś w ostry spór; poróżnić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokłócić się z błahego powodu. Pokłócili się o miedzę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokłócić — dk VIa, pokłócićcę, pokłócićcisz, pokłócićkłóć, pokłócićcił, pokłócićcony «przywieść do kłótni, zwaśnić kogoś z kimś; poróżnić» Pokłócił ze sobą siostry. Pokłóciły ich interesy. Rozstali się pokłóceni. pokłócić się «poróżnić się z kimś» Pokłóciła … Słownik języka polskiego
poczubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poczubić siębię się, poczubić siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptactwie: pobić się, tarmosząc się za czuby, dziobiąc się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koguty się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pogniewać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pogniewać sięam się, pogniewać sięa się, pogniewać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gniewać się przez jakiś czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pogniewa się na mnie i przestanie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pospierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospierać sięam się, pospierać sięa się, pospierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, wadzić się, kłócić się z kimś przez pewien czas; pokłócić się, poróżnić się, posprzeczać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczubić się — dk VIa, poczubić siębię się, poczubić siębisz się, poczubić sięczub się, poczubić siębił się 1. «o ptakach: pobić się wodząc za czuby, podziobać się» Koguty, wróble się poczubiły. 2. żart. «o ludziach: pobić się, posprzeczać się, pokłócić się»… … Słownik języka polskiego
pospierać się — dk I, pospierać sięam się, pospierać sięasz się, pospierać sięają się, pospierać sięaj się, pospierać sięał się «posprzeczać się, pokłócić się z kimś; przez pewien czas się kłócić, spierać z kimś» Pospierać się o coś. Pospierać się z koleżanką, z … Słownik języka polskiego
posprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, posprzeczać sięam się, posprzeczać sięa się, posprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wejść z kimś w spór, wdać się w kłótnię, w sprzeczkę; pokłócić się, pogniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posprzeczały się i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posprzeczać się — dk I, posprzeczać sięam się, posprzeczać sięasz się, posprzeczać sięają się, posprzeczać sięaj się, posprzeczać sięał się «wdać się w sprzeczkę; pokłócić się» Posprzeczać się o coś, o kogoś. Posprzeczać się z kimś … Słownik języka polskiego
pościerać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wielu obiektach: w wyniku ciągłego, długiego używania zniszczyć się, zetrzeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Politura z mebli pościerała się. Schody pościerały się. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poprztykać się — dk I, poprztykać sięam się, poprztykać sięasz się, poprztykać sięają się, poprztykać sięaj się, poprztykać sięał się pot. żart. «pokłócić się, poróżnić się» … Słownik języka polskiego
